tiruttu-,
5 v. tr. [T. diddu, K. tiddu, M. tiruttuka, Tu. tidduni.]
1. To corret, rectify, reform;
செவ்விதாக்குதல். கொடிது கடிந்து கோறிருத்தி (புறநா. 17).

2. To mend, repair, refit;
சீர்ப்படுத்துதல். (w.)

3. To improve, elevate;
மேன்மைப்படுத்துதல். துளங்குகுடி திருத்திய ... வென்றியும் (பதிற்றுப். 37, 7).

4. To perform excellently;
செம்மையாகச் செய்தல். மூவர்காரியமுந் திருத்தும் (திவ். பெரியாழ். 4, 4, 1).

5. To deck oneself properly in; to dress sprucely;
செம்மைபெற அணிதல். பட்டாடை சாத்திப் பணமே கலை திருத்தி (பிரபோத. 27, 19).

6. To arrange properly;
நன்கமைத்தல். பரிசுவிளங்கப் பரிகலமுந் திருத்தி (பெரியபு. சிறுத்தொண். 73).

7. To prepare and make a land suitable for cultivation;
வயல் பண்படுத்துதல். பூமி வெளிகாணத் திருத்தி (தாயு. ஆனந்தமான. 6).

8. To scour and polish;
மெருகிடுதல். (w.)

9. To clean clothes;
ஆடை துவைத்தல். Vaiṣṇ.

10. To supervise;
மேற்பார்த்தல். கிராமகாரியந் திருத்தும் பெருமக்கள் (S. I. I. iii, 21).

11. To prepare vegetables, plantain-leaves, etc., by cutting them to size;
இலை காய் முதலியன நறுக்குதல். Vaiṣṇ.

12. To call, summon;
அழைத்தல். திருத்தாய் செம்போத்தே (திவ். பெரியதி. 10, 10, 1).

13. To make friends, effect reconciliation;
உறவாக்குதல். ஒன்னார் தந்நிலை திருத்திய காதலர் (பு. வெ. 10, முல்லைப். 3, கொளு).

tiru-t-tuḻāy,
n. <திரு+.
Sacred basil.
See துளசி. Vaiṣṇ.

tiru-t-toṇṭa-t-tokai,
n. <திருத்தொண்டர்+.
A poem of 10 stanzas in Tēvāram of Cuntaramūrtti-nāyaṉār dealing with 63 šaiva saints and tokai-y-aṭiyār;
அறுபத்துமூவர் நாயன்மார் பெயர்களையும் தொகையடியார்களையுந் தொகுத்துச் சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் பாடிய தேவாரத்திருப்பதிகம். சொற்றமெய்த் திருத்தொண்டத் தொகையென (பெரியபு. மலை. 38).

tiru-t-toṇṭar-tiru-v-antāti,
n. <திருத்தொண்டர்+.
A poem on the 63 šaiva saints and toaki-y-aṭiyār by Nampiyāṇṭār-nampi;
நாயன்மார் அறுபத்துமூவரும் தொகையடியாருமாகிய பெரியோர்பேரில் நம்பியாண்டார் நம்பிகள் பாடிய ஒரு பிரபந்தம். (பதினொ.)

tiru-t-toṇṭu,
n. <திரு +.
Services rendered to God or His devotees;
கடவுளடியார்க்குச் செய்யும் பணிவிடை. திருத்தொண்டு பரவுவாம். (பெரியபு. திருஞான.1).

tiru-t-tōppu,
n. <id. +.
Flower-garden attached to a temple;
கோயிலுக்குரிய நந்தவனம்.

tirutam,
n. <druta. (Mus.)
A fast-moving time-measure;
தாளவகை.

tiruti,
n. <dhrti.
1. Firmness, boldness;
உறுதி. இத்தகைய யாவ ததுவென் றிருதியாமால் (பிரபோத. 27, 82).

2. Help, assistance;
துணை. (சது.)

3. (Astron.) A division of time, one of 27 yōkam, q.v.;
யோகமிருபத்தேழனுள் ஒன்று.

tiruti,
n. prob. druta.
Haste;
விரைவு. Loc.

tirutiyai,
n. <trtīyā.
1. The third titi of the bright or dark fortnight;
சுக்கில கிருஷ்ண பட்சங்களின் மூன்றாந்திதி.

2. (Gram.) Instrumental case;
மூன்றாம் வேற்றுமை. (பி. வி. 6.)