kōli,
n. (L.) cf. kōlaka.
1. Privet,
See சிற்றழிஞ்சில்.

2 A species of privet, s.tr., Ligustrum perrottetii;
புன்குவகை.

kōli-k-koḷ-,
v. tr. <கோலு-+.
To gather up, amass, accumulate, as property;
சேர்த்துகொள்ளுதல். (W.)

kōlika-p-paṟaiyaṉ,
n. <id.+.
A division of the Pariah caste who weave coarse cloths;
மட்டமான ஆடை நெய்யும் பறைச்சாடியான். (W.)

kōli-y-aṭi-.
v. intr. <கோலி4 +.
To play marbles;
கோலியுண்டையால் விளையாடுதல்.

kōli-y-aḷḷu-,
v. tr. <கோலு- +.
To bale, take up with a bucket, as water, or gather with a sweep of the arm, as earth, grain;
வாரியெடுத்தல். (J.)

kōlivā-,
v. tr. <கோலு- +.
To go round, envelope, as an army;
சுற்றிவருதல். Loc.

kōlu-,
5. v. tr. cf. kṣur.
1. To make, form, as beds in a garden;
பாத்திமுதலியன் வகுத்தல்.

2. To enclose, envelop, encompass; to stretch round;
வளைத்தல். நெடுங்காழ்க்கண்டங் கோலி (முல்லைப் . 44).

3. To gather;
திரட்டிவைத்தல். கோலாப் பிரசமன்னாட்கு (திருக்கோ. 110).

4. [M. kōru.] To able, draw up, as with an ola bucket; to gather with a sweep of the arm;
நீர் முதலியவற்றை ழகந்து அள்ளுதல். கோலித் தண்ணீர்குடிக்கப்பட்ட ... குடை (கலித், 23, உரை).

5 To spread out;
விரித்தல். கணமயிறொக் கெண்ணுழையாத் தழை கோலிநின்றாலும் (திருக்கோ. 347).

6. To commence;
தொடங்ங்குதல். பரஸ்வருபத்தை நிருபிக்ககோலி (ஈடு, அவ. ஜீ.).

7. To construct, compass, effect, accomplish;
உண்டாக்குதல்.

8. To consider, deliberate;
ஆலோசித்தல். முற்கோலிப் பாண்டு புத்திரர்க் கோறும் (பாரத, நச்சுப் 3).

9. To ponder, meditate;
தியானித்தல். மாலைக் கோலித் திரியும் (அஸ்டப். திருவேங். மா.3).

kōlumai,
n. <id.
Preparation, commencement;
தொடக்கம். (W.)

kōl-eḻuttu,
n. <id. +.
A variety of script used in Malabar;
மலையால நாட்டில் வழங்கும் ஒருவகை எழுத்து. (I.M.P. Trav. 93-B.)

kōl-oṟṟu-
v. intr. < கோல்1 +.
To shoot an arrow;
அம்பு தொடுத்தல். கோலொற்றக் குனிந்தவாறே (சீவக. 797).

kōlōr,
n. <கோல்1.
Spearmen controlling an elephant in rut;
மதயானையை அடக்கிநடத்தும் குத்துக்கோற்காரர் கோலோர்க்கொன்று மேலோர் வீசி (மதுரைக். 381).

kō-vacūri,
n. <gō +.
Cow-pox;
மாடுகளுக்கு வரும் வசூரிவகை.

kōvaṇam,
n. <kaupina [T. gōvaṇamu, K. Tu. kōvaṇa, M. kōvaṇam.]
Man's loin-cloth;
கௌபீனம். துன்னம்பெய் கோவணம் (திருவாச, 12, 2).

kōvaṇaṉ,
n. <id.
Lit., one with a loin-cloth. šiva;
[கோவணந்தரித்தவன்] சிவன். (ஈது.)