2. To reduce one to a wretched condition;
துன்பத்திற்கு உள்ளாக்குதல். அவன் என்னை இக்கோலங்கண்டான். Loc.

2. Colour;
நிறம். கார்க்கோல மேனி யனை (கம்பரா. கும்பக. 154) .

3. Form, shape, external or general appearance;
உருவம். மானுடக்கோலம்.

4. Nature;
தன்மை.

5. Costume; appropriate dress; attire, as worn by actors; trappings; equipment; habiliment;
வேடம். உள்வரிக் கோலத்து (சிலப். 5, 216).

6. Ornament, as jewelry;
ஆபரணம். குறங்கிணை திரண்டன கோலம் பொறா அ (சிலப். 30, 18).

7. Adornment, decoration, embellishment;
அலங்காரம். புறஞ்சுவர் கோலஞ்செய்து (திவ். திருமாலை, 6).

8. Ornamental figures drawn on floor, wall or sacrificial pots with rice-flour, white stone-powder, etc.;
மா, கற்பொடி முதலியவற்றாலிடுங் கோலம். தரை மெழுகிக் கோலமிட்டு (குமர. மீனட், குறம். 25).

9. Ceremony of providing pregnant woman with bangles in the fifth or seventh month after conception;
கர்ப்பிணிகளுக்குச் செய்யும் வலைக்காப்புச் சடங்கு. Loc.

10. Play, sport;
விளையாட்டு. அல்லமன்றன் கோலமென்சொல்வேன் (பிரபுலிங். பிரபுதே. 73).

11. Wretched condition;
பெருந்துன்ப நிலை. Loc.

2. Porcupine;
முள்ளம்பன்றி. (திவா.)

3. Jujube tree.
See இலந்தை. (பிங்.)

4. Raft;
தெப்பம். (w.)

2. Sponge-gourd, s. cl., Luffa acutangula;
பீர்க்கு. (பிங்.)