2. To fail as signs of rain;
மழைக்குறிதோன்றியும் மழைபெய்யாது விடுதல். (W.)

2. Agastya, as short;
அகத்தியன். குறியோனிருந்த மலையில் வார்தமிழ் (தஞ்சைவா. 109).

2. To pull up;
மேலிழுத்துவாங்குதல். கயிறு குறு முகவை (பதிற்றுப். 22, 14).

3. To abandon, leave off, give up;
ஒழித்தல். இச்சைமற் றாச்சிறரயங்குற்றோன் (ஞானா. 61, 19).

4. To pound in a mortar, husk;
நெல் முதலியன குற்றுதல். வெதிர்நெற் குறுவாம் (கலித். 42).

2. Anything done by way of short cut or in a compendious method;
நேர்வழியாலன்றிக் குறுக்கேபுகுந்து செய்யுஞ் செயல்.

3. Short abrupt speech; unreasoned talk;
ஒழுங்கற்ற பேச்சு. குறுக்கடியாப் பேசுகிறான்.

2. (Gram.) Shorttening a long vowel;
நெடிலைக் குறிலாக்குஞ் செய்யும் விகாரம். (நன். 155.)

2. To interfere in another's affair;
பிறர்காரியத்தில் தலையிடுதல்.

3. To cross the path of, to intervene;
தடையாக எதிர்ப்படுதல். மீன்களைக் குறுக்கிட்டு மறித்துப்படுக்கும் வலையையுடைய பரதவர் (சிலப். 6, 142, உரை.)

2. To abbreviate, abridge, epitomise, abstract;
சுருக்குதல். அந்தநூலைக் குறுக்கியெழுதுக.

3. To cause to draw near, to bring within easy reach;
நெருங்கச் செய்தல். திருநாவாய் குறுக்கும்வகை யுண்டுகொலோ (திவ். திருவாய். 9, 8, 1).--intr.

4. To be near, close by;
சமீபமாதல். திருநாவாய் எத்தனயை¤டம் போருமென்று எதிரேவருகின்றார் சிலரைக்கேட்டருள குறுக்கும் என்றா£ர்களாய் (ஈடு, 9, 8, 1).

2. Tying a cloth a little above the breasts and around the body, as women in bathing;
மகளிர் நீராடும் போது மார்புக்குமேலே காட்டுஞ் சீலைக்கட்டு. (W.)