விஷ்ணுவே இருக்கின்றார். ஆதலால் யார் யாருக்கு பகை' என்று பிள்ளை பதில் கூறினான். கோபம் கொண்ட ஹிரண்யன், பிரகலாதன் உடம்பைப் பாம்புகளால் கட்டச் செய்து அவனை சமுத்திரத்துக்குள் போட்டுவிட்டு அவன் மேலே வராமல் இருக்க மலைகளை எடுத்து அவன்மேல் போடுமாறு செய்தான். இத்தனை இடையூறுகளையும் கடந்து பிரகலாதன் வெளியே வந்ததைப் பார்த்த ஹிரண்யன் மகனே! இத்தனை ஆபத்துக்களையும் வெல்லக் கூடிய சக்தியை எங்கிருந்து பெற்றாய்? என்று கேட்டான். அதற்குப் பிரகலாதன், "தந்தையே! இதில் என்னுடைய சக்தி எதுவுமே இல்லை. எல்லாம் விஷ்ணுவின் செயல்தான்" என்று கூறினான். இந்த நிலையில் விஷ்ணு நரசிம்ம அவதாரம் எடுத்து ஹிரண்யனைக் கொன்று பிரகலாதனுக்கு முடிசூட்டினார். இந்தப் பிரகலாதன் பரம்பரையில் வந்தவர்தான் மாபலி சக்கரவர்த்தி. நரசிம்ம மூர்த்தி பிரகலாதனைப் பார்த்து, உனக்கு என்ன வரம் வேண்டும்?' என்று கேட்க, பிரகலாதன், “ஐயனே! இமைப் பொழுதும் உன்னை மறவாதிருக்க வேண்டும்” என்றான். “வேறு என்ன வேண்டும்?” என்று விஷ்ணு கேட்க, "என் தந்தையின் குற்றங்களையெல்லாம் மன்னிக்க வேண்டும்” என்று கேட்டுக் கொண்டான். விஷ்ணுவும் அவ்விதமே செய்தார்.

பிற உலகங்கள் பற்றிய குறிப்புக்கள்

பூமிக்கு மேல் பல மைல்களுக்கு அப்பால் உள்ளது சூரிய உலகம். அடுத்து சந்திரன், செவ்வாய், புதன், வியாழன் (குரு), வெள்ளி (சுக்கிரன்), சனி, சப்தரிஷி, துருவ மண்டலங்கள் ஆகியவை உள்ளன. சப்தரிஷி மண்டலம் முதலான உலகங்கள் துருவ நட்சத்திரத்தைச் சுற்றி வருகின்றன. துருவ லோகத்திற்கு மேல் ஞான உலகமும், அதற்குமேல் தேவர்கள் வசிக்கும் தவ உலகமும் உள்ளன. இவை அனைத்திற்கும் மேலே சத்திய உலகம் உள்ளது. அது இரண்டாகப் பிரிக்கப்பட்டு பிரம்ம லோகம், வைகுண்ட லோகம் என்று உள்ளது. பிரம்ம உலகத்தில் பிரம்மனும், வைகுண்ட உலகத்தில் விஷ்ணுவும் உள்ளனர். துருவ உலகம் முதல் சத்திய உலகம் வரை உள்ள நான்கு உலகங்களும் யுக முடிவில் அழிவதில்லை. இவற்றிற்குக் கீழே உள்ள பூ புவர், சுவர் ஆகிய உலகங்கள் பிரளய காலத்தில் அழிந்துவிடும் இயல்புடையன. உண்மையில் இப் பேரண்டம் என்பது முன்னர் குறிப்பிடப்பட்ட ஏழு உலகங்களையும் இவற்றிற்குக் கீழே ஏழு பாதாள உலகங்களையும் தன்னுள் அடக்கியுள்ளது. கீழும், மேலுமாக உள்ள இந்தப் பதினான்கு உலகங்களையும் அடக்கி உள்ள அண்டம் இருளால் சூழப் பட்டுள்ளது. அவ்விருளைக் கடந்து தண்ணிரும், நீரைக் கடந்து நெருப்பும், நெருப்பைக் கடந்து காற்றும், காற்றைக் கடந்து ஆகாயமும் சூழ்ந்துள்ளன.

ஜடபரதன் கதை

முன்னொரு காலத்தில் சாலக்கிரமா என்ற ஊரில் ரிஷபா என்ற மன்னனுக்கு பரதன் என்றொரு மகன் இருந்தான். அவன் எப்பொழுதும் விஷ்ணுவை தியானிப்பதிலேயே இருந்தான். ஒருநாள் பரதன் நீராடுவதற்காக ஆற்றிற்குச் சென்றான். அங்கு கருவுற்றிருந்த ஒரு மானும் நீர் அருந்து வதற்காக வந்திருந்தது. அச்சமயத்தில் ஒரு சிங்கத்தின் கர்ஜனை கேட்டு பயந்த மான் தன் குட்டியை ஈன்ற உடன் இறந்து விட்டது. ஆற்றில் விழுந்துவிட்ட மான் குட்டியை பரதன் தன் ஆசிரமத்திற்குக் கொண்டு வந்து வளர்த்தான். நன்கு உண்டு வளர்ந்த மான் பெரியதாகிச் சுற்றுப்புறங்களுக்குச் சென்று உணவருந்தி வந்தது.

தன்னுடைய அரச பதவி, மக்கள், உறவினர்களை மறந்த பரதன் மானை மட்டும் மறக்காமல் பார்த்துக் கொண்டான். பல ஆண்டுகள் கழித்து மானைப் பற்றி நினைத்துக்கொண்டே உயிர் நீத்தான் பரதன். மானின் நினைவாகவே உயிர் நீத்ததால் மறுபிறப்பில் ஜாதிஸ்மராமானாக பூர்வ ஜென்ம நினைவு களும்) பிறந்து தன் பழைய ஊராகிய சாலகிரமாவிற்குச் சென்று அங்கு வாழ்ந்து வந்தான். சில காலம் கழித்துப் பூர்வ ஜென்ம நினைவுகளுடன் பிராமணனாகப் பிறந்து