கலைக் களஞ்சியம்
முதன்மை பக்கம் » இலக்கியங்கள் » சைவ இலக்கியங்கள் » பன்னிரு திருமுறை » ஒன்பதாம் திருமுறை - திருவிசைப்பா, திருப்பல்லாண்டு » கருவூர்த்தேவர் அருளிய திருவிசைப்பா
ஒன்பதாம் திருமுறை - திருவிசைப்பா - கருவூர்த்தேவர் அருளிய திருவிசைப்பா
கருவூர்த்தேவர் அருளிய திருவிசைப்பா
1. கோயில் - கணம் விரி
| 80 |
கணம்விரி குடுமிச் செம்மணிக் கவைநாக் பணம்விரி துத்திப் பொறிகொள்வெள் ளெயிற்றுப் மணம்விரி தருதே மாம்பொழில் மொழுப்பில் திணர்நிரை அரும்பும் பெரும்பற்றப் புலியூர்த் |
1 |
| 81 |
இவ்வரும் பிறவிப் பெளவநீர் நீந்தும் ஐவரும் பகையே யார்துணை என்றால் கைவரும் பழனம் குழைத்தசெஞ் சாலிக் செய்வரம்(பு) அரும்பும் பெரும்பற்றப் புலியூர்த் |
2 |
| 82 |
தாயின்நேர் இரங்கும் தலைவஓ என்றும் நாயினேன் இருந்து புலம்பினால் இரங்கி வாயில்நேர் அரும்பு மணிமுருக்(கு) அலர தீயின்நேர் அரும்பும் பெரும்பற்றப் புலியூர்த் |
3 |
| 83 |
துந்துபி குழல்யாழ் மொந்தைவான் இயம்பத் நந்திகை முழவம் முகிலென முழங்க அந்தியின் மறைநான்கு ஆரணம் பொதிந்த சிந்தையில் அரும்பும் பெரும்பற்றப் புலியூர்த் |
4 |
| 84 |
கண்பனி அரும்பக் கைகள் மொட்டித்(து)என் என்பெலாம் உருகும் அன்பர்தம் கூட்டத்(து) பண்பல தெளிதென் பாடிநின் றாடப் செண்பகம் அரும்பும் பெரும்பற்றப் புலியூர்த் |
5 |
| 85 |
நெஞ்சிடர் அகல அகம்புகுந்(து) ஒடுங்கும் வெஞ்சுடர் சுடர்வ போன்(று)ஒளி துளும்பும் அஞ்சுடர் புரிசை ஆழிசூழ் வட்டத்(து) செஞ்சுடர் அரும்பும் பெரும்பற்றப் புலியூர்த் |
6 |
| 86 |
பூத்திரள் உருவம் செங்கதிர் விரியாப் தூத்திரள் பளிங்கில் தோன்றிய தோற்றம் நாத்திரள் மறையோர்ந்(து) ஓமகுண் டத்து தீத்திரள் அரும்பும் பெரும்பற்றப் புலியூர்த் |
7 |
| 87 |
சீர்த்ததிண் புவனம் முழுவதும் ஏனைத் போர்த்ததம் பெருமை சிறுமைபுக்(கு) ஒடுங்கும் ஆர்த்துவந்(து) அமரித்(து) அமரரும் பிறரும் தீர்த்தநீர் அரும்பும் பெரும்பற்றப் புலியூர்த் |
8 |
| 88 |
பின்னுசெஞ் சடையும் பிறைதவழ் மொழுப்பும் அன்னைதேன் கலந்(து)இன் அமு(து)உகந்(து) அளித்தாங்(கு) புன்னைதேன் சொரியும் பொழிலகம் குடைந்து தென்னதேன் அரும்பும் பெரும்பற்றப் புலியூர்த் |
9 |
| 89 |
உம்பர்நா(டு) இம்பர் விளங்கியாங்(கு) எங்கும் எம்பிரான் நடஞ்செய் சூழல்அங் கெல்லாம் வம்புலாம் கோயில் கோபுரம் கூடம் செம்பொனால் அரும்பும் பெரும்பற்றப் புலியூர்த் |
10 |
| 90 |
இருந்திரைத் தரளப் பரவைசூழ் அகலத்(து) திருந்துயிர்ப் பருவத்(து) அறிவுறு கருவூர்த் பொருந்தருங் கருணைப் பரமர்தம் கோயில் செருந்திநின்(று) அரும்பும் பெரும்பற்றப் புலியூர்த் |
11 |
2. திருக்களந்தை ஆதித்தேச்சரம்
| 91 |
கலைகள்தம் பொருளும் அறிவுமாய் என்னைக் முலைகள்தந்(து) அருளும் தாயினும் நல்ல மலைகுடைந் தனைய நெடுநிலை மாட அலைகடல் முழங்கும் அந்தணீர்க் களந்தை |
1 |
| 92 |
சந்தன களபம் துதைந்தநன் மேனித் செந்தழல் உருவில் பொலிந்துநோக் குடைய இந்தன விலங்கல் எறிபுனந் தீப்பட்(டு) அந்தணர் அழலோம்(பு) அலைபுனற் களந்தை |
2 |
| 93 |
கரியரே இடந்தான் செய்யரே ஒருபால் முரிவரே முனிவர் தம்மொ(டு)ஆல் நிழற்கீழ் இருவரே முக்கண் நாற்பெருந் தடந்தோள் அரியரே யாகில் அவரிடம் களந்தை |
3 |
| 94 |
பழையராம் தொண்டர்க்(கு) எளியரே மிண்டர்க்(கு) பிழையெலாம் பொறுத்தென் பிணிபொறுந் தருளாப் குழையராய் வந்தெந் குடிமுழு தாளும் அழகரே யாகில் அவரிடம் களந்தை |
4 |
| 95 |
பவளமே மகுடம் பவளமே திருவாய் தவளமே களபம் தவளமே புரிநூல் துவளுமே கலையும் துகிலுமே ஒருபால் அவளுமே ஆகில் அவரிடம் களந்தை |
5 |
| 96 |
நீலமே கண்டம் பவளமே திருவாய் போலுமே முறுவல் நிறையஆ னந்தம் கோலமே அச்சோ அழகிதே என்று ஆலமே ஆகில் அவரிடங் களந்தை |
6 |
| 97 |
திக்கடா நினைந்து நெஞ்சிடிந் துருகும் மைக்கடா அனைய என்னையாள் விரும்பி பொய்க்கடா வண்ணம் காத்தெனக்(கு) அருளே அக்கடா ஆகில் அவரிடம் களந்தை |
7 |
| 98 |
மெய்யரே மெய்யர்க்கு இடுதிரு வான மையரே வையம் பலிதிரிந்(து) உறையும் யய்யரே பொய்யர்க்(கு) அடுத்தவான் பளிங்கின் ஐயரே யாகில் அவரிடங் களந்தை |
8 |
| 99 |
குமுதமே திருவாய் குவளையே களமும் விமலமே கலையும் உடையரே சடைமேல் கமலமே வதனம் கமலமே நயனம் அமலமே ஆகில் அவரிடம் களந்தை |
9 |
| 100 |
நீரணங்(கு) அகம்பு கழனிசூழ் களந்தை நாரணன் பரவும் திருவடி நிலைமேல் ஆரணம் மொழிந்த பவளவாய் கரந்த ஏரணங்(கு) இருநான்(கு) இரண்டிவை வல்லோர் |
10 |
3. திருக்கீழ்க் கோட்டுர் மணியம்பலம்
| 101 |
தளிரொளி மணிப்பூம் பதஞ்சிலம்(பு) அலம்பச் தெளிரொளி மணிநீர்த் திவலைமுத்(து) அரும்பித் கிளரொளி மணிவண்(டு) அறைபொழிற் பழனம் வளரொளி மணியம் பலத்துள்நின்றாடும் |
1 |
| 102 |
துண்டவெண் பிறையும் படர்சடை மொழுப்பும் கண்டமும் குழையும் பவளவாய் இதழும் கெண்டையும் கயலும் உகளுநீர்ப் பழனம் வண்டறை மணியம் பலத்துள்நின் றாடும் |
2 |
| 103 |
திருநுதல் விழியும் பவளவாய் இதழும் புரிதரு மலரின் தாதுநின்(று) ஊதப் கிரிதவழ் முகலின் கீழ்த்தவழ் மாடம் வருதிறல் மணியம் பலவளைக் கண்(டு)என் |
3 |
| 104 |
தெள்ளுநீ றவன்நீ(று) என்னுடல் விரும்பும் மெள்ளவே அவன்பேர் விளம்புவாய் கண்கள் கிள்ளைபூம் பொதும்பிற் கொஞ்சிமாம் பொழிற்கே வள்ளலே மணியம் பலத்துள்நின் றாடும் |
4 |
| 105 |
தோழி !யாம்செய்த தொழில்என்? எம் பெருமான் ஊழிதோ றூழி உணர்ந்துளங் கசிந்து கேழலும் புள்ளும் ஆகிநின்றி ருவர் வாழிய மணியம் பலவனைக் காண்பான் |
5 |
| 106 |
என்செய்கோம் தோழி ! தோழிநீ துணையாய் அஞ்சலோ என்னான் ஆழியும் திரையும் கிஞ்சுக மணிவாய் அரிவையர் தெருவில் மஞ்சணி மணியம் பலவஓ என்று |
6 |
| 107 |
தழைதவழ் மொழுப்பும் தவளநீற்(று) ஒளியும் குழைதவழ் செவியும் குளிர்சடைத் தெண்டும் கிழைதவழ் கனகம் பொழியநீர்ப் பழனம் மழைதவழ் மணியம் பலத்துள்நின் றாடும் |
7 |
| 108 |
தன்னக மழலைச் சிலம்பொடு சதங்கை இன்னகை மழலை கங்கைகோங்(கு) இதழி கின்னரம் முழவம் மழலையாழ் வீணை மன்னவன் மணியம் பலத்துள்நின் றாடும் |
8 |
| 109 |
யாதுநீ நினைவ(து)? எவரையாம் உடையது? பாதுகை மழலைச் சிலம்பொடு புகுந்தென் கேதகை நிழலைக் குருகென மருவிக் மாதவன் மணியம் பலத்துள்நின் றாடும் |
9 |
| 110 |
அந்திபோல் உருவும் அந்தியிற் பிறைசேர் சிந்தையால் நினையிற் சிந்தையும் காணேன்; கெந்தியா வுகளும் கொண்டைபுண் டரீகம் வந்தநாள் மணியம் பலத்துள்நின் றாடும் |
10 |
| 111 |
கித்திநின் றாடும் அரிவையர் தெருவில் மத்தனை மணியம் பலத்துள்நின் றாடும் பித்தனேன் மொழிந்த மணிநெடு மாலை முத்தியாம் என்றே உலகர்ஏத்து வரேல் |
11 |
4. திருமுகத் தலை
| 112 |
புவனநா யகனே ! அகவுயிர்க்(கு) அமுதே பவளவாய் மணியே ! பணிசெய்வார்க்(கு) இரங்கும் அவனிஞா யிறுபோன்(று) அருள்புரிந்(து) அடியேன் தவளமா மணிப்பூங் கோயிலும் அமர்ந்தாய் |
1 |
| 113 |
புழுங்குதீ வினையேன் விடைகெடப் புகுந்து வழங்குதேன் பொழியும் பவளவாய் முக்கண் முழங்குதீம் புனல்பாய்ந்(து) இளவரால் உகளும் விழுங்குதீம் கனியாய் இனியஆ னந்த |
2 |
| 114 |
கன்னெகா உள்ளக் கள்வனேன் நின்கண் முன்னகா ஒழியேன் ஆயினும் செழுநீர் பன்னகா பரணா பவளவாய் மணியே ! என்னகா ரணம்? நீ ஏழைநாய் அடியேற்கு |
3 |
| 115 |
கேடிலா மெய்ந்நூல் கெழுமியும் செழுநீர்க் பாடிலா மணியே மணியுமிழ்ந்(து) ஒளிரும் மேடெலாம் செந்நெல் பசுங்கதிர் விளைந்து நீடினாய் எனினும் உட்புகுந்(து) அடியேன் |
4 |
|
116 |
அக்கனா அனைய செல்வமே சிந்தித்(து) இக்கலாம் முழுதும் ஒழியவந்(து) உள்புக்(கு) முக்கண்நா யகனே முழுதுல(கு) இறைஞ்ச பக்கல்ஆ னந்தம் இடையறா வண்ணம் |
5 |
| 117 |
புனல்பட உருகி மண்டழல் வெதும்பிப் வினைபடு நிறைபோல் நிறைந்தவே தகத்தென் முனைபடு மதில்மூன்(று) எரித்தநா யகனே ! வினைபடும் உடல்நீ புகுந்துநின் றமையால் |
6 |
| 118 |
விரியநீர் ஆலக் கருமையும் சாந்தின் கரியும் நீறாடும் கனலும் ஒத் தொளிரும் முரியுமா றெல்லாம் முரிந்தழ கியையாய் பிரியுமா றுளதே பேய்களாம் செய்த |
7 |
| 119 |
என்னையுன் பாத பங்கயம் பணிவித்(து) உன்னைஎன் பால்வைத்(து) எங்கும்எஞ் ஞான்றும் முன்னைஎன் பாசம் முழுவதும் அகல கன்னலும் பாலும் தேனும்ஆ ரமுதும் |
8 |
| 120 |
அம்பரா அனலா; அனிலமே புவிநீ உம்பரால் ஒன்றும் அறிவொணா அணுவாய் மொய்ம்பராய் நலஞ்சொல் மூதறி வாளர் எம்பிரானாகி ஆண்டநீ மீண்டே |
9 |
| 121 |
மூலமாய் முடிவாய் முடிவிலா முதலாய் பாலுமாய், அமுதாப் பன்னகா பரணன் ஆலயம் பாகின் அனையசொற் கருவூர் சீலமாப் பாடும் அடியவர் எல்லாம் |
10 |
5. திரைலோக்கிய சுந்தரம்
| 122 |
நீரோங்கி வளர்கமல நீர்பொருந்தாந் தன்மையன்றே ஆரோங்கி முகமலர்ந்தாங்(கு) அருவினையேன் திறம்மறந்தின்(று) ஊரோங்கும் பழிபாரா(து) உன்பாலே விழுந்தொழிந்தேன் சீரோங்கும் பொழிற்கோடைத் திரைலோக்கிய சுந்தரனே ! |
1 |
| 123 |
நையாத மனத்தினனை நைவிப்பான் இத்தெருவே ஐயா !நீ உலாப்போந்த அன்றுமுதல் இன்றுவரை கையாரத் தொழுதுஅருவி கண்ணாரச் சொரிந்தாலும் செய்யாயோ? அருள்கோடைத் திரைலோக்கிய சுந்தரனே ! |
2 |
| 124 |
அம்பளிங்கு பகலோன்போல் அடைப்பற்றாய் இவள்மனத்தில் முன்பளிந்த காதலும்நின் முகத்தோன்ற விளங்கிற்றால் வம்பளிந்த கனியே !என் மருந்தே ! நல் வளர்முக்கண் செம்பளிங்கே ! பொழிற்கோடைத் திரைலோக்கிய சுந்தரனே ! |
3 |
| 125 |
மைஞ்ஞின்ற குழலாள்தன் மனந்தரவும் வளைதாராது இஞ்ஞின்ற கோவணவன் இவன்செய்தது யார்செய்தார்? மெய்ஞ்ஞின்ற தமர்க்கெல்லாம் மெய்ஞ்ஞிற்கும் பண்பினறு செய்ஞ்ஞன்றி யிலன்கோடைத் திரைலோக்கிய சுந்தரனே. |
4 |
| 126 |
நீவாரா(து) ஒழிந்தாலும் நின்பாலே விழுந்தேழை கோவாத மணிமுத்தும் குவளைமலர் சொரிந்தனவால்; ஆவா !என்று அருள் புரியாய் அமரர்கணம் தொழுதேத்தும் தேவா !தென் பொழிற்கோடைத் திரைலோக்கிய சுந்தரனே. |
5 |
| 127 |
முழுவதும்நீ ஆயினும் இம் மொய்குழலாள் மெய்ம்முழுதும் பழுதெனவே நினைந்தோராள் பயில்வதும்நின் ஒரு நாமம் அழுவதும்நின் திறம்நினைந்தே அதுவன்றோ பெறும்பேறு செழுமதில்சூழ் பொழிற்கோடைத் திரைலோக்கிய சுந்தரனே. |
6 |
| 128 |
தன்சோதி எழுமேனித் தபனியப்பூஞ் சாய்க்காட்டாய் உன்சோதி எழில்காண்பான் ஒலிடவும் உருக்காட்டாய் துஞ்சாகண் இவளுடைய துயர்தீரு மாறுரையாய் செஞ்சாலி வயற்கோடைத் திரைலோக்கிய சுந்தரனே. |
7 |
| 129 |
அரும்பேதைக்(கு) அருள்புரியா(து) ஒழிந்தாய்நின் அவிர்சடைமேல் நிரம்பாத பிறைதூவும் நெருப்பொடுநின் கையிலியாழ் நரம்பாலும் உயிர்ஈர்ந்தாய் நளிர்புரிசைக் குளிர்வனம்பா திரம்போது சொரிகோடைத் திரைலோக்கிய சுந்தரனே. |
8 |
| 130 |
ஆறாத பேரன்பின் அவருள்ளம் குடிகொண்டு வேறாகப் பலர்சூழ வீற்றிருத்தி அதுகொண்டு வீறாடி இவள்உன்னைப் பொதுநீப்பான் விரைந்தின்னம் தேறாள்தென் பொழிற்கோடைத் திரைலோக்கிய சுந்தரனே. |
9 |
| 131 |
சரிந்ததுகில் தளர்ந்தஇடை அவிழ்ந்தகுழல் இளந்தெரிவை இருந்தபரி(சு) ஒருநாள்கண்(டு) இரங்காஎம் பெருமானே ! முரிந்தநடை மடந்தையர் தம் முழங்கொலியும் வழங்கொலியும் திருந்துவிழ(வு) அணிகோடைத் திரைலோக்கிய சுந்தரனே. |
10 |
| 132 |
ஆரணத்தேன் பருகிஅருந் தமிழ்மாலை கமழவரும் காரணத்தின் நிலைபெற்ற கருவூரன் தமிழ்மாலை பூரணத்தால் ஈரைந்தும் போற்றிசைப்பார் காந்தாரம் சீரணைத்த பொழிற்கோடைத் திரைலோக்கிய சுந்தரனே. |
11 |
6. கங்கைகொண்ட சோளேச்சரம்
| 133 |
அன்னமாய் விசும்பு பறந்தயன் தேட என்னையாள் விரும்பி என்மனம் புகுந்த முன்னம்மால் அறியா ஒருவனாம் இருவா கன்னலே தேனே அமுதமே கங்கை |
1 |
|
134 |
உண்ணெகிழ்ந்(து) உடலம் நெக்குமுக் கண்ணா ! மண்ணினின்று அலறேன் வழிமொழி மாலை பண்ணிநின்(று) உருகேன் பணிசெயேன் எனினும் கண்ணினின்று அகலான் என்கொலோ கங்கை |
2 |
| 135 |
அற்புதத்தெய்வம் இதனின்மற் றுண்டே சொற்பதத் துள்வைத்(து) உள்ளம்அள் ளூறும் பற்பதக் குவையும் பைம்பொன்மா ளிகையும் கற்பகப் பொழிலும் முழுதுமாம் கங்கை |
3 |
| 136 |
ஐயபொட் டிட்ட அழகுவாள் நுதலும் சைவம்விட் டிட்ட சடைகளும் சடைமேல் மொய்கொள்எண் திக்கும் கண்டநின் தொண்டர் கைகள்மொட் டிக்கும் என்கொலோ கங்கை |
4 |
| 137 |
கருதிவா னவனாம் திருநெடு மாலாம் பருதிவா னவனாம் படர்சடை முக்கண் எருதுவா கனனாம் எயில்கள் மூன்(று) எரித்த கருதுவார் கருதும் உருவமாம் கங்கை |
5 |
|
138 |
அண்டமோர் அணுவாம் பெருமைகொண்(டு) அணுவோர் உண்டவூண் உனக்காம் வகைஎன துள்ளம் கொண்டநாண் பாம்பாம் பெருவரை வில்லில் கண்டனே ! நீல கண்டனே ! கங்கை |
6 |
| 139 |
மோதலைப் பட்ட கடல்வயி(று) உதித்த தாய்தலைப் பட்டங்(கு) உருகிஒன் றாய நீதலைப் பட்டால் யானும் அவ்வகையே காதலிற் பட்ட கருணையாய் கங்கை |
7 |
| 140 |
தத்தையங் கனையார் தங்கள்மேல் வைத்த அத்திலங்(கு) ஒருகூ(று) உன்கண்வைத் தவருக்(கு) பித்தனென்(று) ஒருகால் பேசுவ ரேனும் கைத்தலம் அடியேன் சென்னிவைத்த கங்கை |
8 |
| 141 |
பண்ணிய தழல்காய் பாலளா நீர்போல் புண்ணியம் பின்சென்(று) அறிவினுக்(கு) அறியப் நுண்ணியை எனினும் நம்பநின் பெருமை கண்ணினுள் மணியிற் கலந்தனை கங்கை |
9 |
| 142 |
அங்கைகொண்(டு) அமரர் மலர்மழை பொழிய உங்கைகொண் டடியேன் சென்னிவைத் தென்னை கொங்கைகொண்(டு) அனுங்கும் கொடியிடை காணில் கங்கைகொண் டிருந்த கடவுளே ! கங்கை |
10 |
| 143 |
மங்கையோ டிருந்த யோகுசெய் வானை கங்கையோ(டு) அணியும் கடவுளைக் கங்கை அங்கையோ டேந்திப் பலிதிரி கருவூர் செங்கையோ(டு) உலகில் அரசுவீற் றிருந்து |
11 |
7. திருப்பூவணம்
| 144 |
திருவருள் புரிந்தாள் ஆண்டுகொண் டிங்ஙன் பெரிதருள் புரிந்தா னந்தமே தரும்ன் மருதர சிருங்கோங்கு அகில்மரம் சாடி பொருதிரை மருங்கோங்(கு) ஆவண வீதிப் |
1 |
| 145 |
பாம்பணைத் துயின்றோன் அயன்முதல் தேவர் ஏம்பலித் திருக்க என்னுளம் புகுந்த தேம்புனற் பொய்கை வாளைவாய் மடுப்பத் பூம்பணைச் சோலை ஆவண வீதிப் |
2 |
| 146 |
கரைகடல் ஒலியில் தமருகத்(து) அரையில் இருதலை ஒருநா இயங்கவந்(து) ஒருநாள் விரிதிகழ் விழவின் பின்செல்வோர் பாடல் புரிசடை துகுக்கும் ஆவண வீதிப் |
3 |
|
147 |
கண்ணியல் மணியின் குழல்புக்(கு) அங்கே நுண்ணியை எனினும் நம்பநின் பெருமை மண்ணியன் மரபில் தங்கிருள் மொழுப்பின் புண்ணிய மகளிர் ஆவண வீதிப் |
4 |
| 148 |
கடுவினைப் பாசக் கடல்கடந்து ஐவர் அடியினை இரண்டும் அடையுமா(று) அடைந்தேன் நெடுநிலை மாடத்(து) இரவிருள் கிழிக்க புடைகிடந்(து) இலங்கும் ஆவண வீதிப் |
5 |
| 149 |
செம்மனக் கிழவோர் அன்புதா என்றுன் எம்மனம் குடிகொண் டிருப்பதற்(கு) யானார் அம்மனம் குளிர்நாட் பலிக்கெழுந் தருள பொம்மென முரலும் ஆவண வீதிப் |
6 |
| 150 |
சொன்னவில் முறைநான்(கு) ஆரணம் உணராச் கன்னவில் மனத்தென் கண்வலைப் படும்இக் மின்னவில் கனக மாளிகை வாய்தல் பொன்னவில் புரிசை ஆவண வீதிப் |
7 |
| 151 |
பூவணங் கோயில் கொண்டெனை ஆண்ட கோவணங் கொண்டு வெண்டலை ஏந்தும் தீவணன் தன்னைச் செழுமறை தெரியும் பாவணத் தமிழ்கள் பத்தும் வல் லார்கள் |
8 |
8. திருச்சாட்டியக்குடி
| 152 |
பெரியவா கருணை இளநிலா எறிக்கும் சரியுமா கழியங் குழைமிளிர்ந்து இருபால் கரியவா தாமும் செய்யவாய் முறுவல் இருகைகூம் பினகண்(டு) அலர்ந்தவா முகம்ஏழ் |
1 |
| 153 |
பாந்தள்பூ ணாரம் பரிகலம் கபாலம் வார்ந்தகண் அருவி மஞ்சன சாலை சாந்தமும் திருநீ(று) அருமறை கீதம் ஏந்தெழில் இதயம் கோயில்மாளிகைஏழ் |
2 |
| 154 |
தொழுதுபின் செல்வ(து) அயன்முதற் கூட்டம் கழுதுறு கரிகா(டு) உறைவிடம் போர்வை தழலுமிழ் அரவம் கோவணம் பளிங்கு இழுதுநெய் சொரிந்தோம்(பு) அழலொளி விளக்கேழ் |
3 |
| 155 |
பதிகநான் மறைதும் புருவும்நா ரதரும் கதியெலாம் அரங்கம் பிணையல் மூவுலகில் சதியிலார் கதியில் ஒலிசெயும் கையில் இதயமாம் கமலம் கமலவர்த் தனைஏழ் |
4 |
| 156 |
திருமகன் முருகன் தேவியேல் உமையாள் மருமகன் மதனன் மாமனேல் இமவான் தருமலி வளனாம் சிவபுரன் தோழன் இருமுகம் கழல்முன்று ஏழுகைத் தலம்ஏழ் |
5 |
| 157 |
அனலமே ! புனலே ! அனிலமே ! புவனி கனகமே ! வெள்ளிக் குன்றமே என்றன் தனியனேன் உள்ளம் கோயில்கொண் டருளும் இனியதீங் கனியாய் ஒழிவற நிறைந்துஏழ் |
6 |
| 158 |
செம்பொனே ! பவளக் குன்றமே ! நின்ற அன்பரா னவர்கள் பருகும்ஆ ரமுதே ! சம்புவே அணுவே தாணுவே சிவனே ! இன்பனே ! எங்கும் ஒழிவற நிறைந்தேழ் |
7 |
| 159 |
செங்கணா போற்றி ! திசைமுகா போற்றி ! அங்கணா போற்றி ! அமரனே போற்றி ! தங்கள்நான் மறைநூல் சகலமும் கற்றோர் எங்கள்நா யகனே போற்றி ! ஏழ் இருக்கை |
8 |
| 160 |
சித்தனே ! அருளாய் ! செங்கணா ! அருளாய் ! அத்தனே ! அருளாய் ! அமரனே ! அருளாய் ! தத்துநீர்ப் படுகர்த் தண்டலைச் சூழல் முத்தனே ! அருளாய் ! முதல்வனே ! அருளாய் ! |
9 |
| 161 |
தாட்டரும் பழனப் பைம்பொழிற் படுகர்த் ஈட்டிய பொருளாய் இருக்கும்ஏழ் இருக்கை காட்டிய பொருட்கலை பயில்கரு ஊரன் மாட்டிய சிந்தை மைந்தருக்(கு) அன்றே |
10 |
9. தஞ்சை இராசராசேச்சரம்
| 162 |
உலகெலாம் தொழவந்(து) எழுகதிர்ப் பருதி அலகெலாம் பொதிந்த திருவுடம்(பு) அச்சோ ! பலகுலாம் படைசெய் நெடுநிலை மாடம் இலைகுலாம் பதணத்(து) இஞ்சிசூழ் தஞ்சை |
1 |
| 163 |
நெற்றியிற் கண்என் கண்ணில்நின் றகலா பொற்றிரு வடிஎன் குடிமுழு தாளப் மற்றெனக்(கு) உறவேன் மறிதிரை வடவாற் ஏற்றிநீர்க் கிடங்கில் இஞ்சிசூழு தஞ்சை |
2 |
| 164 |
சடைகெழு மகுடம் தண்ணிலா விரிய குடைநிழல் விடைமேற் கொண்டுலாப் போதும் குடைகெழு நிருபர் முடியடு முடிதேய்ந்து இடைகெழு மாடத்து இஞ்சிசூழ் தஞ்சை |
3 |
| 165 |
வாழியம் போதத்(து) அருகுபாய் விடையம் சூழலம் பளிங்கின் பாசலர் ஆதிச் காழகில் கமழும் மாளிகை மகளீர் யாழொலி சிலம்பும் இஞ்சிசூழ் தஞ்சை |
4 |
| 166 |
எவரும்மா மறைகள் எவையும் வானவர்கள் தவரும்மா லவனும் அறிவரும் பெருமை உவரிமா கடலின் ஒலிசெய்மா மறுகில் இவருமால் வரைசெய் இஞ்சிசூழ் தஞ்சை |
5 |
| 167 |
அருளுமா(று) அருளி ஆளுமா(று) ஆள குருளும்வார் காதும் காட்டியான் பெற்ற தரளவான் குன்றில் தண்நிலா ஒளியும் இருளெலாம் கிழியும் இஞ்சிசூழ் தஞ்சை |
6 |
| 168 |
தனிப்பெருந் தாமே முழுதுறப் பிறப்பின் நினைப்பருந் தம்பால்சேறலின் றேனும் கனைப்பெருங் கலங்கல் பொய்கையங் கழுநீர்ச் எனைப்பெரு மணஞ்செய் இஞ்சிசூழு தஞ்சை |
7 |
| 169 |
பன்நெடுங் காலம் பணிசெய்து பழையோர் என்நெடுங் கோயில் நெஞ்சுவீற் றிருந்த மின்நெடும் புருவத்(து) இளமயில் அனையார் இன்நடம் பயிலும் இஞ்சுசூழ் தஞ்சை |
8 |
| 170 |
மங்குல்சூழ் போதின் ஒழிவற நிறைந்து அங்கழல் சுடராம் அவர்க்கிள வேனல் பொங்கழில் திருநீறு அழிபொசி வனப்பில் எங்களுக்(கு) இனியர் இஞ்சிசூழ் தஞ்சை |
9 |
| 171 |
தனியர்ஏத் தனைஓ ராயிர வருமாம் கனியரத் திருதீங் கரும்பர்வெண் புரிநூற் புனிதர்பொற் கழலர்புரி சடா மகுடர் இனியர்எத் தனையும் இஞ்சிசூழ் தஞ்சை |
10 |
| 172 |
சரளமந் தார சண்பக வகுள இருள்விரி மொழுப்பின் இஞ்சிசூழு தஞ்சை அருமருந்து அருந்தி அல்லல்தீர் கருவூர் பொருள்மருந்(து) உடையோர் சிவபதம் என்னும் |
11 |
10. திருவிடைமருதூர்
| 173 |
வெய்யசெஞ் சோதி மண்டலம் பொலிய பையசெம் பாந்தள் பருமணி உமிழ்ந்து ஐயசெம் பொற்றோட்(டு) அவிர்சடைமொழுப்பின் மைய செங் கண்டத்(து) அண்டவா னவர்கோன் |
1 |
| 174 |
இந்திர லோக முழுவதும் பணிகேட்(டு) ஐந்தலை நாகம் மேகலை அரையா தந்திரி வீணை கீதமும் பாடச் மந்திர கீதம் தீங்குழல் எங்கும் |
2 |
| 175 |
பனிபடு மதியம் பயில்கொழுந் தன்ன வினைபடு கனகம் போலயா வையுமாய் துனிபடு கலவி மலைமகள் உடனாய்த் மனனிடை அணுகி நுணிகியுள் கலந்தோன் |
3 |
| 176 |
அணியுமிழ் சோதி மணியுனுள் கலந்தாங்கு பணிமகிழ்ந் தருளும் அரிவைபா கத்தன் துணியுமிழ் ஆடை அரையிலோர் ஆடை மணியுமிழ் நாகம் அணியுமிழ்ந்(து) இமைப்ப |
4 |
| 177 |
பந்தமும் பிரிவும் தெரிபொருட் பனுவல் சிந்தையும் தானும் கலந்ததோர் கலவி எந்தையும் தாயும் யானுமென் றிங்ஙன் வந்தணு காது நுணிகியுள் கலந்தோன் |
5 |
| 178 |
எரிதரு கரிகாட்(டு) இடுபிணம் நிணமுண்(டு) துருகழல் நெடும்பேய்க் கணம்எழுந்தாடும் அருள்புரி முறுவல் முகில்நிலா எறிப்ப வரியர(வு) ஆட ஆடும்எம் பெருமான் |
6 |
| 179 |
எழிலையாழ் செய்கைப் பசுங்கலன் விசும்பின் அழலையாம் புருவம் புனலொடும் கிடந்தாங்கு தொழிலையாழ் நெஞ்சம் இடர்படா வண்ணம் மழலையாழ் சிலம்ப வந்தகம் புகுந்தோன் |
7 |
| 180 |
வையவாம் பெற்றம் பெற்றம்ஏ(று) உடையார் வெய்யவாம் செந்தீப் பட்டஇட் டிகைபோல் நொய்யவா றென்ன வந்துள்வீற் றிருந்த மையவாங் கண்டத்(து) அண்டவா னவர்கோன் |
8 |
| 181 |
கலங்கலம் பொய்கைப் புனற்றெளி விடத்துக் நலம் கலந்(து) அடியேன் சிந்தையுட் புகுந்த புலங்கலந் தவனே ! என்று நின்(று) உருகிப் மலங்கலங் கண்ணிற் கண்மணி அனையான் |
9 |
| 182 |
ஒருங்கிருங் கண்ணின் எண்ணில்புன் மாக்கள் கருங்கண்நின்(று) இமைக்கும் செழுஞ்சுடர் விளக்கம் தருங்கரும் பனைய தீந்தமிழ் மாலை வருங்கருங் கண்டத்து அண்டவா னவர்கோன் |
10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
கருவூர்த்தேவர் அருளிய திருவிசைப்பா - ஒன்பதாம் திருமுறை - திருவிசைப்பா - Panniru Thirumurai - பன்னிரு திருமுறை - Shaiva Literature's - சைவ இலக்கியங்கள் - கோயில், திரைலோக்கிய, ளேச்சரத், சேச்சரத், சுந்தரனே, மணியம், இராசரா, கொண்டசோ, பெரும்பற்றப், புலியூர்த், அரும்பும், திருச்சிற்றம், திருவளர், ஆதித்தேச், மருவிடம், களந்தை, சாட்டியக், கோட்டூர், றாடும், திவர்க்கே, அடியேன், அணிதிகழ், முகத்தலை, பூவணங், அகத்தமர்ந், பலைசெய்கீழ்க், அருளாய், கோயில்கொண், பலத்துள்நின், போற்றி, வீதிப், பவளவாய், இஞ்சிசூழ், பொழிற்கோடைத், திருவிடைமருதே, இருக்கையில், குடியார், அவரிடம், நடுநல்யா, கெழுகவும், கருவூர், திருவடி, பெருமை, பரமர்தம், திருவிடை, எனினும், இருந்தஈ, சனுக்கே, பன்னகா, பாவியேன், வண்ணம், மைந்தன்என், றிருந்த, என்றும், எனக்கே, கெழுவுகம், புகுந்த, மத்தோர், இருக்கை, இஞ்சிசூழு, அண்டவா, னவர்கோன், காண்பான், நெடுநிலை, ஒருபால், முக்கண், யாகில், தீந்தமிழ், எங்கும், முழுவதும், பிறைதவழ், மொழுப்பும், திருவாய், முறுவல், எளிமையை, மறக்கேன், ஒருநாள், தெருவில், அரிவையர், சடைமேல், வளரொளி, படர்சடை, முடிமேல்