முதன்மை பக்கம் » இலக்கியங்கள் » சைவ இலக்கியங்கள் » பன்னிரு திருமுறை » மூன்றாம் திருமுறை - தேவாரப் பதிகங்கள் » 3.115.திருஆலவாய்
மூன்றாம் திருமுறை - தேவாரப் பதிகங்கள் - 3.115.திருஆலவாய்
3.115.திருஆலவாய்
பண் - பழம்பஞ்சுரம்
திருச்சிற்றம்பலம்
பண் - பழம்பஞ்சுரம்
திருச்சிற்றம்பலம்
இத்தலம் பாண்டிநாட்டிலுள்ளது. இதுவே மதுரை.
சுவாமிபெயர் - சொக்கநாதசுவாமி.
தேவியார் - மீனாட்சியம்மை.
4035 | ஆலநீழ
லுகந்த திருக்கையே பாலினேர்மொழி யாளொரு பங்கனே கோலநீறணி மேதகு பூதனே ஆலநஞ்சமு துண்ட களத்தனே |
3.115.1 |
சிவபெருமான் கல்லால நிழலை விரும்பி இருப்பிடமாகக் கொண்டவர். அவருக்கு விருப்பமான பாடல் இருக்குவேதமாகும். அவர் பால் போன்று இனிய மொழி பேசும் உமாதேவியை ஒரு பாகமாகக் கொண்டவர். தம் திருவடிகளைப் போற்றாத அசுரர்களின் முப்புரங்களை அழித்தவர். அழகிய திருநீற்றைப் பூசிய சிறந்த பூதகணங்களைப் படையாக உடையவர். குற்றமற்றவர்கனின் உள்ளத்தில் தங்கிய உயிர்க்கு உயிரானவர். ஆலகால விடமுண்ட கண்டத்தையுடையவர். தேவர்கட்கெல்லாம் தலைவரான அவர் திருவாலவாய் என்னும் திருத்தலத்தில் வீற்றிருந்தருளுகின்றார்.
4036 | பாதியாவுடன்
கொண்டது மாலையே கோதினீறது பூசிடு மாகனே நாதனாடொறு மாடுவ தானையே வேதநூல்பயில் கின்றது வாயிலே |
3.115.2 |
சிவபெருமான் தம் உடம்பில் பாதியாகக் கொண்டது திருமாலை. பாம்பும், கொன்றை மலரும் அவருக்கு நன்மாலைகளாகும். குற்றமற்ற திருநீறு பூசிய மார்பை உடையவர். இடத் திருக்கரத்தில் மானை ஏந்தியுள்ளவர். அவர் நாள்தோறும் அபிடேகம் கொள்வது பஞ்ச கவ்வியத்தால். அவர் உரித்தது யானையை. வேத நூல்களை அருளுவது அவரது திருவாய். விகிர்தரான அவர் விரும்பி வீற்றிருந்தருளுவது திரு ஆலவாய்.
4037 | காடுநீட
துறப்பல கத்தனே பாடுபேயொடு பூதம சிக்கவே நீடுமாநட மாடவி ருப்பனே ஆடனீள்சடை மேவிய வப்பனே |
3.115.3 |
இறைவர், பெரிய சுடுகாட்டில் எல்லாவற்றிற்கும் கர்த்தாவாயிருப்பவர். தம்மைப் பத்தியால் நினைவார்தம் உள்ளத்தில் இருப்பவர். பாடுகின்ற பேய், மற்றும் பூதகணங்களுடன் குழைந்திருப்பவர். அக்கணங்கள் பிணத்தசைகளை விரும்பியுண்ண நடனம் ஆடுபவர். திரு வடிகளைத் தொழுபவர்கட்கு நாளும் அருள்புரிபவர். அசைகின்ற சடைமீது கங்கையைத் தாங்கியுள்ளவர். திருஆலவாயில் வீற்றிருந்தருளும் தந்தை அவரே.
4038 | பண்டயன்றலை
யொன்று மறுத்தியே துண்டவெண்பிறை சென்னி யிருத்தியே கண்டுகாமனை வேவ விழித்தியே அண்டநாயக னேமிகு கண்டனே |
3.115.4 |
முற்காலத்தில் நீர் பிரமனின் தலை ஒன்றை அறுத்தீர்.உம் திருவடிகளை வணங்கும் அன்பர்களின் பாவங்களை அறுப்பீர். பிறைச்சந்திரனைச் சடையில் அணிந்துள்ளீர். தூய வெண்ணிற இடபத்தின் மீது இருப்பீர். மன்மதன் சாம்பலாகுமாறு நெற்றிக்கண்ணால் விழித்தீர். அன்பில்லாதவரை இகழ்வீர். தேவர்
4039 | சென்றுதாதை
யுகுத்தனன் பாலையே வென்றிசேர்மழுக் கொண்டுமுன் காலையே நின்றமாணியை யோடின கங்கையால் அன்றுநின்னுரு வாகத் தடவியே |
3.115.5 |
தந்தையாகிய எச்சதத்தன் சிவபூசைக்குரிய பாலைக் கவிழ்த்துவிட, புதல்வராகிய விசாரசருமர் சினந்து அருகிலுள்ள கோலை எடுத்து ஓச்ச அது மழுவாக மாறித் தந்தையின் முன்காலை வெட்டிற்று. ஆங்குச் சிவபூசை ஆற்றிய பிரமசாரியான அவ்விசார சருமருக்குக் கங்கை முதலானவற்றை அணிந்த திருக்கோலத்தோடு தோன்றிக் காட்சி நல்கியவர் சிவபெருமான். அப்பெருமான், தந்தையாகிய எச்சதத்தனை வீழ்த்திய அடியவரின் பாவத்தைப் போக்கித் தம் திருக்கையால் வருடிச் சிவசாரூபம் பெறத்தடவிச் சண்டீச பதம் தந்து அருளினர். அப்பெருமான் திருஆலவாயில் வீற்றிருந்தருளும் அரன் ஆவார்.
4040 | நக்கமேகுவர்
நாடுமோ ரூருமே தக்கபூமனைச் சுற்றக் கருளொடே மிக்கதென்னவன் றேவிக் கணியையே அக்கினாரமு துண்கல னோடுமே |
3.115.6 |
சிவபெருமான் நாடுகளிலும், ஊர்தோறும் ஆடையில்லாக் கோலத்தோடு பிச்சைக்குச் செல்வார். அவர் திருமேனியில் பாம்பு ஊர்ந்து கொண்டிருக்கும். திருநீலகண்ட யாழ்ப்பாணரை அழைத்து வரும்படி அடியார்களுக்குக் கனவில் ஏவ, அவ்வாறே வந்து அப்பாணர் பாடும்போது பொற்பலகை அருளி அமரச் செய்தார். தென்னவன் தேவியாகிய மங்கையர்க்கரசியாருக்கு மங்கலியம் முதலான மங்களகரமான அணிகளை அருளியவர். திருத்தொண்டர்க்கு அண்மையாய் விளங்குபவர். எலும்புமாலை அணிந்துள்ளவர். மண்டையோட்டை உண்கலனாகக் கொண்டவர். அப்பெருமான் திருஆலவாயில் உமாதேவியை உடனாகக் கொண்டு வீற்றிருந்தருளுகின்றார்.
4041 | வெய்யவன்பல்
லுகுத்தது குட்டியே ஐயனேயன லாடிய மெய்யனே வையமுய்யவன் றுண்டது காளமே ஐயமேற்ப துரைப்பது வீணையே |
3.115.7 |
சிவபெருமான் சூரியனுடைய பல்லை உதிர்த்து கையால் குட்டி. அவர் கையிலிருப்பது கொடிய கண்களையுடைய பாம்புக்குட்டி. அவரே தலைவர். அனலில் ஆடும் திருமேனியுடையவர். அன்பால் நினைந்து வழிபடும் அடியவர்கட்கு அருள் வழங்கும் மெய்யர். உலகமுய்ய அன்று அவர் உண்டது விடமே. வேண்டுவார்க்கு வேண்டுவன ஈயும் வள்ளலான அவர் கையில் விளங்குவது எலும்புக்கூடே. அவர் பிச்சை ஏற்பதாக உலகோர் உரைப்பது வீண் ஆகும். திருஆலவாயில் வீற்றிருந்தருளும் அரனார் கையிலுள்ளது வீணையே.
4042 | தோள்கள்பத்தொடு
பத்து மயக்கியே வாளரக்க னிலத்துக் களித்துமே நீள்பொருப்பை யெடுத்தவுன் மத்தனே ஆளுமாதி முறித்தது மெய்கொலோ |
3.115.8 |
வாளைக் கையிலேந்திய இராவணன் தன் இருபது தோள்களின் வலிமையையும் சேர்த்துக் கொண்டு திக்குவிசயம் செய்து, தன்னை எதிர்க்க வந்த தேவர்களின் வலிமையை மயங்கச் செய்து, இப்பூவுலகில் களித்து நிற்க, தன் தேரைத் தடுத்த கயிலை மலையைக்கண்டு வெகுண்டு பாய்ந்து சென்று அதனைப் பெயர்த்து எடுத்து உன்மத்தன் ஆயினன். அந்நிலையில் இறைவர் தம் திருப்பாத விரலை ஊன்ற, இராவணனின் தலை நெரிய, அவன் செருக்கு அழிந்தவன் ஆயினான். உலகனைத்தும் ஆளுகின்ற முதல்வராகிய தாம் அவ்வரக்கனின் உடலை முறியச் செய்தது மெய்கொல்? திருஆலவாயில் வீற்றிருந்தருளும் அரனே! பின்னர் அவனது பாடலைக் கேட்டு அருள்செய்ததும் உண்மையான வரலாறு தானோ?
4043 | பங்கயத்துள
நான்முகன் மாலொடே துங்கநற்றழ லின்னுரு வாயுமே செங்கயற்கணி னாரிடு பிச்சையே அங்கியைத்திகழ் விப்ப திடக்கையே |
3.115.9 |
செந்தாமலை மலரில் வீற்றிருக்கும் பிரமன் திருமாலோடு இறைவனின் அடியையும், முடியையும் தேட, அவர்கள் மயங்க, உயர்ந்த நல்ல அக்கினி உருவாய் நின்றான். பின்னர்த் தங்கள் பிழைகளை மன்னித்து அருளுமாறு தூய பாடல்களைப் பாடின, அவர்கள் வாய். சிவந்த கயல்மீன்கள் போன்ற கண்களையுடைய முனிபத்தினிகள் இறைவருக்கு இட்டது பிச்சையே. அதனை ஏற்று அவர் உரைசெய்தது அவர்கட்குப் பித்து உண்டாகும் வண்ணமே. அவர் நெருப்பேந்தியுள்ளது இடத் திருக்கரத்திலே. திருஆலவாய் சிவபெருமான் திடமாக வீற்றிருந்தருளும் இடம் ஆகும்.
4044 | தேரரோடம
ணர்க்குநல் கானையே கோரமட்டது புண்டரி கத்தையே நேரிலூர்க ளழித்தது நாகமே ஆரமாக வுகந்தது மென்பதே |
3.115.10 |
சிவபெருமான் தம்மைப் போற்றாத புத்தர்கட்கும், சமணர்கட்கும் அருள்புரியாதவர். தேவர்கள் நாள்தோறும் சென்று வணங்குவது அவர் எழுந்தருளியிருக்கும் கடம்பவனத்தை. அவர் வெற்றிகொண்டு வீழ்த்தியது புலியையே. திருமால் இறைவனைப் பூசித்துத் திருவடியில் சேர்த்தது தாமரை மலர் போன்ற கண்ணையே. பகைமை கொண்ட மூன்று புரங்களை அழித்தது மேருமலை வில்லே. பெருமானின் நீண்ட சடைமுடியில் விளங்குவது நாகமே. இறைவன் மாலையாக விரும்பி அணிவது எலும்பே. அப்பெருமான் விரும்பி வீற்றிருந்தருளும் இடம் திருஆலவாய் என்பதே.
4045 | ஈனஞானிக
டம்மொடு விரகனே ஆனகாழியுண் ஞானசம்பந்தனே ஆனவானவர் வாயினு ளத்தனே நானுரைத்தன செந்தமிழ் பத்துமே |
3.115.11 |
தேவர்களால் துதிக்கப்படும் தலைவரே. அடியவர்களின் இனிய உள்ளத்தில் இருப்பவரே! நல்லறிவு அற்றவர்கள்பால் பொருந்தாத கொள்கையுடையவரே. பல பொருள்களை அடக்கிய, முத்தமிழ் விரகரான சீகாழியுள் அவதரித்த ஞான சம்பந்தர், திருஆலவாய் இறைவரிடம் உரிமையுடையவராய் அவரைப் போற்றிப் பாடிய இச்செந்தமிழ்ப் பாடல்கள் பத்தும் ஓதவல்லவர்கட்கு எல்லா நன்மைகளும் உண்டாகும்.
திருச்சிற்றம்பலம்
‹‹ முன்புறம் | 1 | 2 | ... | 113 | 114 | 115 | 116 | 117 | ... | 124 | 125 | தொடர்ச்சி ›› |
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
திருஆலவாய் - மூன்றாம் திருமுறை - தேவாரப் பதிகங்கள் - Panniru Thirumurai - பன்னிரு திருமுறை - Shaiva Literature's - சைவ இலக்கியங்கள் - சிவபெருமான், வீற்றிருந்தருளும், திருஆலவாயில், திருஆலவாய், விரும்பி, அப்பெருமான், யாலவாயர, வீணையே, பிச்சையே, யாலவாயினின், உள்ளத்தில், கொண்டவர், விளங்குவது, மயக்கியே, களித்துமே, மெய்யனே, கணியையே, கருளொடே, கொண்டு, குட்டியே, மத்தனே, கண்களையுடைய, மாலொடே, விரகனே, மென்பதே, கத்தையே, முத்தமிழ், வாயினு, பத்துமே, ளத்தனே, புண்டரி, கானையே, சென்று, செய்து, வாயுமே, திடக்கையே, உண்டாகும், அவர்கள், மெய்கொலோ, காலையே, உடையவர், போற்றாத, வீற்றிருந்தருளுகின்றார், கொண்டது, செய்தது, மாலையே, உமாதேவியை, அவருக்கு, திருச்சிற்றம்பலம், திருமுறை, லுகந்த, திருக்கையே, களத்தனே, பங்கனே, கின்றது, வாயிலே, கண்டனே, மறுத்தியே, பாலையே, கங்கையால், தந்தையாகிய, தடவியே, தம்மைப், இறைவர், கத்தனே, நாள்தோறும், சிக்கவே, ருப்பனே, வப்பனே, எடுத்து