அக்பரது ராஜபுத்திரக் கொள்கை அவரது பரந்த சமயக் கொள்கையைத் தழுவியே இருந்தது. புனிதப்பயணவரியையும் பின்னர் ஜிசியா வரியையும் அவர் ரத்து செய்தார். அக்பரின் ராஜபுத்திரக் கொள்கை முகலாயப் பேரரசு, ராஜபுத்திரர்கள் இருசாரருக்கும் சாதகமாகவே இருந்தது. மிகச் சிறந்த போர்வீரர்களின் சேவை முகலாயர்களுக்கு கிடைத்தது. மறுபுறம், ராஜஸ்தான் பகுதியில் அமைதி நிலவியது; முகலாயப் பணியில் சேர்ந்த ராஜபுத்திரர்கள் உயர்பதவிகளையும் அடைந்தனர்.

சமயக் கொள்கை

வரலாற்றின் ஏடுகளில் அக்பர் முக்கிய இடத்தைப் பிடித்திருப்பதற்கு காரணம் அவரது சமயக்கொள்கையேயாகும். அக்பரின் சமயக் கருத்துக்களுக்கு பல்வேறு காரணிகள் துணைபுரிந்தன. தொடக்க காலத்தில் அவர் சூஃபித் துறவிகளுடன் கொண்டிருந்த உறவுகள் அவரது ஆசான் அப்துல் லத்தீபின் போதனைகள், ராஜபுத்திரப் பெண்களை அவர் திருமணம் செய்து கொண்டது, ஷேக் முபாரக் மற்றும் அவரது புதல்வர்களான அபுல் பெய்சி, அபுல் பசல் போன்ற அறிஞர்களுடன் அவரது தொடர்புகள், இந்துஸ்தானத்தில ஒரு பேரரசை நிறுவ வேண்டும் என்ற ஆசை போன்றவை அவரது சமய கருத்துக்களுக்கு அடிப்படையாக அமைந்தன.

அக்பர் தொடக்கத்தில் ஒரு கடமை தவறாத முஸ்லிமாகவே இருந்தார். ஆம்பர் நாட்டு இளவரசி ஜோத்பாயை மணந்த பின்ன அவர் புனிதப் பயணவரியை ரத்து செய்தார். 1562ல் ஜிசியா வரியையும் ரத்து செய்தார். தனது இந்து மனைவியர் விருப்பம்போல் தங்களது கடவுளரை வழிபட அனுமதித்தார். பின்னர், அவர் இஸ்லாமிய சமயத்தின் மீது ஐயுறவு கொண்டார்.

1575ல், அக்பர் தனது புதிய தலைநகரான பதேபூர் சிக்ரியில் இபாதத் கானா என்ற வழிபாட்டுக் கூடத்தை அமைத்தார். இந்து சமயம், சமண சமயம், கிறித்துவ சமயம், ஸெளராஸ்டிரிய சமயம் போன்ற அனைத்து சமய அறிஞர்களையும் அங்கு அழைத்து விவாதிக்க செய்தார். அரசியல் விவகாரங்களில் முஸ்லிம் உலேமாக்கள் தலையிடுவதையும் அவர் வெறுத்தார். 1579ல் அக்பர் "தவறுபடா ஆணையை" வெளியிட்டு தமது சமய அதிகாரங்களை உறுதிப்படுத்தினார்.

---