பதிமூன்றாம் நூற்றாண்டில் மகாராஷ்டிரத்தில் பக்தி இயக்கத்தை பரப்பியவர் நாமதேவர். அவரது கருத்துக்கள் மகாராஷ்டிர தர்மம் எனப்பட்டது. பகவத் கீதைக்கு விளக்கம் கூறும் ஞானேஷ்வரி என்ற நூலை அவர் எழுதினார். வேறு பல மகான்களும் இடைக்காலத்தில் பக்திநெறியைப் பரப்பி வந்தனர். ஞானதேவர் அன்பு நெறியைப் போதித்தார். சிலைவழிபாட்டையும் புரோகிதர் முறையையும் அவர் கண்டித்தார். சாதி முறையையும் சாடினார். பதினாறாம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த ஏகநாதர் சாதி வேறுபாட்டை சாடியதோடு தாழ்த்தப்பட்ட சாதியினருக்கு கருணை காட்டினார். ஏராளமான இசைப்பாடல்களை எழுதியுள்ளார். அவரது பஜன்களும் கீர்த்தனைகளும் புகழ்பெற்றவை. மராட்டிய சிவாஜியின் சம காலத்தவரான துக்காராம் மகாராஷ்டிரத்தை சேர்ந்த மற்றொரு பக்தி நெறியாளர். மராட்டிய தேசியம் தோன்றுவதற்குறிய பின்புலம் அவரால் ஏற்படுத்தப்பட்டது. சமூக வேறுபாடுகளை அவர் எதிர்த்தார்.

பக்தி இயக்கத்தின் சிறப்பு

பக்தி இயக்கத்தின் சிறப்பு குறிப்பிடத்தக்கதாகும். பல்வேறு போதனையாளர்களும் தத்தம் பிராந்திய மொழிகளிலேயே எழுதியும் பேசியும் வந்தனர். எனவே, இந்தி, மராத்தி, வங்காளம், கன்னடம் போன்ற மொழிகள் வளர்ச்சியடைவதற்கு பக்தி இயக்கம் ஊக்கமளித்தது. இம்மொழிகள் வாயிலாக அவர்கள் தங்களது கருத்துக்களை நேரடியாகவே மக்களுக்கு எடுத்துக் கூறினர். சாதி முறையை பக்தி இயக்கத் தலைவர்கள் ஒருமித்த குரலில் சாடியதால் தாழ்த்தப்பட்ட மக்கள் நிலை உயர்வதற்கு பக்தி இயக்கம் வழிவகுத்தது.

பக்தி இயக்கம் பெண்களுக்கு சம முக்கியத்துவம் அளித்தமையால் சமுதாயத்தில் அவர்களது நிலை உயரவும் அது வழிவகுத்தது. மேலும், சிக்கலற்ற எளிய சமய வழியை பக்தி இயக்கம் மக்களுக்கு எடுத்துக்கூறியது. கடவுள்மீது தீவிர பக்தி செலுத்துமாறு மக்கள் அறிவுறுத்தப்பட்டனர். கொடைமிகுந்த வாழ்க்கை, மனித குலத்திற்கு சேவை போன்ற புதிய கருத்துக்கள் தோன்றி வளர்ந்தன.

---