2. Reduced circumstances;
தாழ்நிலை. (W.)

2. Evil doctrine;
தீயகொள்கை. பாதகர் வஞ்சித் துலகிற் பற்பலர்க்கத் துர்ப்புத்தி பயிற்றல் செய்தார் (பிரபோத. 13, 20).

3. Evil-minded person;
கெடுமதியுடைவ-ன்-ள்.

4. See துர்ப்போதனை. Colloq.
.

2. See துர்வாதம். Loc.
.

2. To shoot, as an arrow; to propel;
எய்தல். சுடுசரந் துரக்கும் (கல்லா. 4).

3. To disperse, scatter;
போக்குதல். இருளைத் துரந்திட்டு (திருவாச. 25, 1).

4. To direct, urge, encourage;
தூண்டுதல். அரக்கர் பாவமு மல்லவ ரியற்றிய வறமுந் துரக்க நல்லரு டுரந்தனன் (கம்பரா. மந்தரை. 78).

5. To beat;
அடித்தல். மகடூஉப் பகடுபுறந் துரப்ப (பெரும்பாண். 58).

6. To drive in, hammer down, as a nail;
முடுக்கி உட்செலுத்துதல். துரப்பமை யாணி (பொருந. 10).

7. To tunnel, bore;
துளைத்தல். Nā. -- intr.

1. To be active; to make efforts;
முயலுதல். அரும்பொருள் வேட்கையி னுள்ளந் துரப்ப (கலித். 18).

2. To go;
போதல். (பிங்.)

3. To blow, rage, as a tempest;
வீசுதல். வளிதுரந்தக்கண்ணும் (பு. பெ. 9, 12).

4. To burn, as fire;
எரிதல். அங்கியு மவனெதிர் துரந்தான் (கந்தபு. மார்க்கண். 135).